Monday, September 24, 2007


...Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω......

Προσπαθώ να το δω από διαφορετικές οπτικές γωνίες, αλλά πάντα ένα ερωτηματικό εξακολουθεί να πλανάται......

Και συνήθως αυτό το ερωτηματικό μπαίνει στο τέλος της λέξης "τι"...

Αν υποθετικά σε πλησιάσω εγώ - εσένα, ναι - και δεν είμαι τόσο όμορφος όσο θα'θελες, και δεν είμαι τόσο ψηλός όσο θα'θελες, ή δεν είμαι τόσο μυώδης ή μοντέρνος ή γενικά δεν έχω αυτό που θα'θελες και έχεις φανταστεί... και σε πλησιάσω και σου χαμογελάσω και σου πω "καλησπέρα - είσαι όμορφος - θες να γνωριστούμε;"... τι πειράζει;

Δε σου κάνω; Το δέχομαι!

Δε σου ταιριάζω; Το δέχομαι κι ας επιφυλάσσομαι...

Δεν είμαι το στυλ σου; Δε σου κάνω "κλικ"; Δε γουστάρεις ρε παιδί μου; ... Δεκτό! Σύμφωνοι!

Καμία πίεση!!! Μην πεις "ναι", μην ασχοληθείς, μη δώσεις συνέχεια στο θέμα...

Αλλά - προς Θεού ρε συ - δε χρειάζεται να κάνεις και μορφασμό!!!

Ο μορφασμός δεν είναι απλή άρνηση... Ο μορφασμός καταδικάζει ρε συ... Κρίνει με τον πιό αυστηρό τρόπο... Δηλώνει άσεμνα πως με βλέπεις σαν κάτι το υποδεέστερο...!

Και λίγο φαίνεται σα να σε έθιξα και ίσως να σε ντρόπιασα κι όλας...!Πως; Γιατί; Με τι; Λέγοντας σου πως σε θεωρώ όμορφο; Δείχνοντας σου πως με ενδιαφέρεις και θα'θελα να σε γνωρίσω;;; Πως; Γιατί; Με τι;...Αλήθεια, δεν το καταλαβαίνω!!!

Αλήθεια, δυσκολεύομαι πολύ...!Και αυτό που το κάνει πιό δύσκολο είναι γιατί εγώ, απευθύνομαι σε σένα - ναι, εσένα - που έτυχε και οι δύο να γεννηθούμε ομοφυλόφιλοι. Και ίσως αυτό να το κάνει πιό ιδιαίτερο... Γιατί εσύ είσαι αυτός που δηλώνει και επαναστατεί κατά του ρατσισμού...Γιατί πρώτα-πρώτα εσύ, τον βίωσες πιτσιρικάς στο σχολείο όταν άθελα σου έσπαγε ο καρπός του χεριού σου και σε στόλιζαν με κοσμητικά επίθετα...

Γιατί εσύ, κι αν δε σου φαινόταν και μπορούσες να περάσεις απαρατήρητος, δεν σου περνούσε απαρατήρητο και όταν άκουγες τη διπλανή παρέα να ταυτίζει την ομοφυλοφιλία με την ξεφτίλα και όλων των ειδών τα μπινελίκια...

Γιατί δε γίνεται να μην έχει υπάρξει έστω και ένα βράδυ που εσύ - ναι, ειδικά εσύ - όντας ομοφυλόφιλος να μην έχεις ξαγρυπνήσει με το φόβο ότι μπορεί και να καταλήξεις μόνος...Γιατί δε γίνεται να μην έχει υπάρξει έστω και μια στιγμή που να έχεις νιώσει αδικημένος, εξαγριωμένος, θιγμένος ή και απογοητευμένος για σχόλια που έχεις ακούσει...

Γιατί εσύ, ναι εσύ, ζητάς ισότητα και αξιοκρατία και όχι να σε αντιμετωπίζουν σαν ένα παιδί κατώτερου Θεού...

Γιατί εσύ δηλώνεις κατά του ρατσισμού και πας και σε παρελάσεις περηφάνειας φωνάζονας πως είσαι τόσο καλός όσο και οι άλλοι...

Ναι... μόνο που... ο ρατσισμός δεν έχει να κάνει μόνο με άσπρους/μαύρους, πατριώτες/αλλοδαπούς, πλούσιους/φτωχούς, άντρες/γυναίκες και στρέιτ/γκέι...

Ρατσισμός είναι όταν το διαφορετικό από σένα το αντιμετωπίζεις με υπεροψία σα να είναι κάτι το κατώτερο...Και μάντεψε! Κάποιος ασχημότερος, κάποιος αργόστροφος, κάποιος κουτσός, χοντρός ή κοντός, ή με μεγάλη μύτη και δεν_ξέρω_και_'γω_τι μπορεί να μην είναι ιδανικός για σένα ... αλλά δεν είναι απαραίτητα και κατώτερος από σένα...! Πόσο μάλλον αν βρίσκει το θάρρος να σταθεί μπροστά σου και να σου πει: "γειά σου - είσαι όμορφος!"

...Επομένως, ρε συ - ναι, εσύ - προς Θεού! Μην κάνεις μορφασμούς... Δε θα σου στοιχήσει απλά να χαμογελάσεις και να πεις ότι δεν ενδιαφέρεσαι...! Μην αγωνίζεσαι για την ελευθερία όταν ταυτόχρονα είσαι κι εσύ δεσμοφύλακας... Όμορφο σε είπε, όχι βλάκα...

Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω "τι"..."Τι" είναι αυτό που μας κάνει να ξεχνάμε πόσο χάλια γεύση έχουν τα σκατά ώστε με την πρώτη ευκαιρία να τα ταϊζουμε και σε άλλους...Μάλλον είμαι ιδιαίτερα άσχημος και χαζός για να μπορέσω να καταλάβω...!
copyright Apsoy