ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!

Οταν πέθανε ο Νάρκισσος, ήρθαν οι Ορειάδες -νύμφες του δάσους- και διαπίστωσαν ότι η λίμνη είχε μετατραπεί από λίμνη γλυκού νερού σε αμφορέα αλμυρών δακρύων.
-Γιατί κλαις; ρώτησαν οι Ορειάδες.
-Κλαίω για το Νάρκισσο είπε η λίμνη.
- Δεν παραξενευόμαστε που θρηνείς με τέτοιο τρόπο για το Νάρκισσο, ήταν τόσο
όμορφος!

-Ηταν όμορφος ο Νάρκισσος; ρώτησε η λίμνη.
-Αυτό ποιος μπορεί να το ξέρει
καλύτερα απο σένα; απάντησαν οι Ορειάδες, απο μας πάντα προσπερνούσε, μα εσένα πάντα σε ζήταγε για να ξαπλώσει πλάι σου, να σε θαυμάζει και να καθρεφτίζει στον καθρέφτη των νερών σου την ομορφιά του.

Η λίμνη έμεινε για λίγο σιωπηλή. Μετά είπε:

- Κλαίω για το Νάρκισσο,αλλά δεν είχα καταλάβει ότι ήταν όμορφος. Κλαίω για το Νάρκισσο γιατί κάθε φορά που έσκυβε στις όχθες μου, εγώ μπορούσα να βλέπω στα βάθη των ματιών του την αντανάκλαση της ίδιας μου της ομορφιάς...

http://www.literaturepage.com/read/wilde-essays-lectures-124.html

ΜΑΛΒΙΝΑ

Και να συμπληρώσω μια λατρεμένη φράση της Μαλβίνας που έγραπσε για την Marlene:

"Ηταν μια ερωτικά αμερόληπτη γυναίκα,που αργότερα μερολήπτησε υπέρ των γυναικών"

Streets of Berlin with Mick Jagger

Ομως και η Τάνια δεν το λέει κι άσχημα...


Powered by Podbean.com

Το τραγούδι και το clip είναι από την καταπληκτική ταινία ''BENT''

...Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω......

Προσπαθώ να το δω από διαφορετικές οπτικές γωνίες, αλλά πάντα ένα ερωτηματικό εξακολουθεί να πλανάται......

Και συνήθως αυτό το ερωτηματικό μπαίνει στο τέλος της λέξης "τι"...

Αν υποθετικά σε πλησιάσω εγώ - εσένα, ναι - και δεν είμαι τόσο όμορφος όσο θα'θελες, και δεν είμαι τόσο ψηλός όσο θα'θελες, ή δεν είμαι τόσο μυώδης ή μοντέρνος ή γενικά δεν έχω αυτό που θα'θελες και έχεις φανταστεί... και σε πλησιάσω και σου χαμογελάσω και σου πω "καλησπέρα - είσαι όμορφος - θες να γνωριστούμε;"... τι πειράζει;

Δε σου κάνω; Το δέχομαι!

Δε σου ταιριάζω; Το δέχομαι κι ας επιφυλάσσομαι...

Δεν είμαι το στυλ σου; Δε σου κάνω "κλικ"; Δε γουστάρεις ρε παιδί μου; ... Δεκτό! Σύμφωνοι!

Καμία πίεση!!! Μην πεις "ναι", μην ασχοληθείς, μη δώσεις συνέχεια στο θέμα...

Αλλά - προς Θεού ρε συ - δε χρειάζεται να κάνεις και μορφασμό!!!

Ο μορφασμός δεν είναι απλή άρνηση... Ο μορφασμός καταδικάζει ρε συ... Κρίνει με τον πιό αυστηρό τρόπο... Δηλώνει άσεμνα πως με βλέπεις σαν κάτι το υποδεέστερο...!

Και λίγο φαίνεται σα να σε έθιξα και ίσως να σε ντρόπιασα κι όλας...!Πως; Γιατί; Με τι; Λέγοντας σου πως σε θεωρώ όμορφο; Δείχνοντας σου πως με ενδιαφέρεις και θα'θελα να σε γνωρίσω;;; Πως; Γιατί; Με τι;...Αλήθεια, δεν το καταλαβαίνω!!!

Αλήθεια, δυσκολεύομαι πολύ...!Και αυτό που το κάνει πιό δύσκολο είναι γιατί εγώ, απευθύνομαι σε σένα - ναι, εσένα - που έτυχε και οι δύο να γεννηθούμε ομοφυλόφιλοι. Και ίσως αυτό να το κάνει πιό ιδιαίτερο... Γιατί εσύ είσαι αυτός που δηλώνει και επαναστατεί κατά του ρατσισμού...Γιατί πρώτα-πρώτα εσύ, τον βίωσες πιτσιρικάς στο σχολείο όταν άθελα σου έσπαγε ο καρπός του χεριού σου και σε στόλιζαν με κοσμητικά επίθετα...

Γιατί εσύ, κι αν δε σου φαινόταν και μπορούσες να περάσεις απαρατήρητος, δεν σου περνούσε απαρατήρητο και όταν άκουγες τη διπλανή παρέα να ταυτίζει την ομοφυλοφιλία με την ξεφτίλα και όλων των ειδών τα μπινελίκια...

Γιατί δε γίνεται να μην έχει υπάρξει έστω και ένα βράδυ που εσύ - ναι, ειδικά εσύ - όντας ομοφυλόφιλος να μην έχεις ξαγρυπνήσει με το φόβο ότι μπορεί και να καταλήξεις μόνος...Γιατί δε γίνεται να μην έχει υπάρξει έστω και μια στιγμή που να έχεις νιώσει αδικημένος, εξαγριωμένος, θιγμένος ή και απογοητευμένος για σχόλια που έχεις ακούσει...

Γιατί εσύ, ναι εσύ, ζητάς ισότητα και αξιοκρατία και όχι να σε αντιμετωπίζουν σαν ένα παιδί κατώτερου Θεού...

Γιατί εσύ δηλώνεις κατά του ρατσισμού και πας και σε παρελάσεις περηφάνειας φωνάζονας πως είσαι τόσο καλός όσο και οι άλλοι...

Ναι... μόνο που... ο ρατσισμός δεν έχει να κάνει μόνο με άσπρους/μαύρους, πατριώτες/αλλοδαπούς, πλούσιους/φτωχούς, άντρες/γυναίκες και στρέιτ/γκέι...

Ρατσισμός είναι όταν το διαφορετικό από σένα το αντιμετωπίζεις με υπεροψία σα να είναι κάτι το κατώτερο...Και μάντεψε! Κάποιος ασχημότερος, κάποιος αργόστροφος, κάποιος κουτσός, χοντρός ή κοντός, ή με μεγάλη μύτη και δεν_ξέρω_και_'γω_τι μπορεί να μην είναι ιδανικός για σένα ... αλλά δεν είναι απαραίτητα και κατώτερος από σένα...! Πόσο μάλλον αν βρίσκει το θάρρος να σταθεί μπροστά σου και να σου πει: "γειά σου - είσαι όμορφος!"

...Επομένως, ρε συ - ναι, εσύ - προς Θεού! Μην κάνεις μορφασμούς... Δε θα σου στοιχήσει απλά να χαμογελάσεις και να πεις ότι δεν ενδιαφέρεσαι...! Μην αγωνίζεσαι για την ελευθερία όταν ταυτόχρονα είσαι κι εσύ δεσμοφύλακας... Όμορφο σε είπε, όχι βλάκα...

Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω "τι"..."Τι" είναι αυτό που μας κάνει να ξεχνάμε πόσο χάλια γεύση έχουν τα σκατά ώστε με την πρώτη ευκαιρία να τα ταϊζουμε και σε άλλους...Μάλλον είμαι ιδιαίτερα άσχημος και χαζός για να μπορέσω να καταλάβω...!
copyright Apsoy

Το σεξ είναι η παρηγοριά που έχει κανείς όταν δεν υπάρχει έρωτας.

''Η ευτυχία μου είμαι εγώ, όχι εσύ

Όχι μόνο γιατί εσύ μπορεί να είσαι περαστικός,

Αλλά και επειδή εσύ θέλεις να είμαι αυτό που δεν είμαι''

Aλλο τρόπο δεν έχω για να ζήσω:

να σ' αγαπώ άφοβα, ελεύθερα.

Αγαπώντας σε να υπάρχω, τι να τα κάνω τα ίχνη...

Να σ' αγαπώ άφοβα ελεύθερα!

Αρχίζω να εμπιστεύομαι τη ζωή και να μην έχω αγωνία.

Ζωή δεν είπαμε πώς είναι το άλλο όνομα της αλήθειας;

Οι λέξεις είναι ξένα σώματα. Μ ενοχλούν. Μπορώ πια να σωπάσω.-

Κοινές οι θέσεις ρωμαιοκαθολικών και ορθοδόξων για την ομοφυλοφιλία
Ο Πάπας έχει ξαναμιλήσει για την ελπίδα του, ότι η κοινή αντίθεση στα γκέι δικαιώματα και σε άλλα ζητήματα κοινωνικής προόδου ίσως βοηθήσει στις προσπάθειες επανένωσης της ρωμαιοκαθολικής και της ορθόδοξης Εκκλησίας.
Κατά τη διάρκεια επισκέψεώς του στην ορθόδοξη εκκλησία της Κύπρου, ο πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ είπε ότι έχει «ισχυρή ελπίδα» πως το σχίσμα του 1054 μπορεί να επουλωθεί. Ο ορθόδοξος αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ προσφέρθηκε να κανονίσει συνάντηση μεταξύ του ποντίφικα και του προκαθημένου της ρωσικής Εκκλησίας.
Είναι γνωστό ότι η ρωσική Εκκλησία δεν σέβεται τα ομοφυλόφιλα άτομα. Ο Ρώσος πατριάρχης μάλιστα εξέφρασε την ικανοποίησή του στην παράνομη απόφαση του Μοσχοβίτη δημάρχου να απαγορεύσει το gay pride τον προηγούμενο μήνα. Σύμφωνα με τον Αλέξιο Β΄, «η απόφαση εμποδίζει τη δημόσια προπαγάνδα υπέρ της ανηθικότητας». Άλλοι αξιωματούχοι της Εκκλησίας αποκάλεσαν την ομοφυλοφιλία «αμαρτία, που καταστρέφει τον/την άνθρωπο και τον/την καταδικάζει σε πνευματικό θάνατο».
Αυτή η φρασεολογία ευνοεί τον ρωμαιοκαθολικό πάπα, που προσπαθεί να ανατρέψει τα γκέι δικαιώματα σε μια σειρά ρωμαιοκαθολικών χωρών, χωρίς επιτυχία. «Παρά τις διαφωνίες αιώνων, οι δρόμοι μας συγκλίνουν και παρά τη σκληρή δουλειά για την επούλωση των πληγών μας, ο Κύριος δεν έπαυσε ποτέ να οδηγεί τα βήματά μας προς την ενότητα και τη συμφιλίωση», δήλωσε.
Πηγή: http://www.pinknews.co.uk/

Μα φυσικά!!!

Αφού ούτος ή άλλως η Αγάπη ποτέ δεν μπόρεσε να μας ενώσει ως τώρα,ας το πετύχουμε με το μίσος που πάντα ήταν το δυνατό μας σημείο!!!

Προβατάκια όλου του κόσμου ενωθείτε!!!

Με τέτοια ζέστη,ο,τι καλύτερο!!!!

Φόβος

θα μπορώ να καπνίζω;

Σύγχυση

Τα χέρια είναι δικά μου; Γιατί δεν μπορώ να σ’ αγκαλιάσω;

Παράπονα

Θα ‘χει ησυχία. Κι εγώ δεν μπορώ να ηρεμήσω παρά μόνο μέσα στον θόρυβο.

Παράκληση

Αν ξαναρθείς στον ύπνο μου, μη με φιλήσεις. Γιατί όταν ξυπνήσω πονάω.

Ελπίδα

Να με προσέχεις. Γιατί δεν είμαστε μαζί. Κι αυτή η αγάπη υπάρχει μόνο μέσα μου. Αν χαθώ θα χαθεί. Εσύ δε θυμάσαι, κι αν η μνήμη μου σβήσει τότε ό,τι ζήσαμε δεν θα υπήρξε ποτέ.

Χάρες

Αν κλάψω όταν μ’ αφήνεις, σε παρακαλώ μη δείξεις ότι το πρόσεξες. Κάνε πως κοιτάς αλλού. Γιατί δε θα ξέρω τι να σου πω.Κι αν δεν αλλάξεις γνώμη την τελευταία στιγμή, γύρνα και χαμογέλα μου. Για να νομίσω πως θα ξανάρθεις.

Επανάληψη

Θα σ’ αγαπώ πάντα

Zazie Un point c'est toi
Uploaded by exhibicion

Ari Gold from N.Y.Scene

Rosenstolz & Marc Almond - Amo Vitam von sylwia_ch

Amo vitam

Amo generem

tamen quare sum sola

Amo rosam desidero pacem

tamen quare sum sola

Αγαπώ την ζωή

Αγαπώ τον έρωτα

κι΄όμως γιατί είμαι τοσο μόνος?

Αγαπώ τα τριαντάφυλλα

με βλέπω εν ειρήνη

κι'όμως γιατί είμαι τόσο μόνος?

Mία φορά κι ένα καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω.
Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μία λαμπρή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει : «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη. «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
ΗΛύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτήν βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου» «Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία. Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.
«Αγάπη, έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη Γνώση,
« Γνώση, ποίος με βοήθησε;»
« Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη.
«Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;» Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
« Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».

Πάτερ ήμών,

ο εν τοις ηδονής,

άγιασθήτω το όνομά σου,

ελθέτω ή βασιλεία σου,

γενηθήτω το θέλημά σου,

ως εν ουρανώ, και επί της γης

' τον φαλλόν ήμών τον επιούσιον δος ήμίν σήμερον'

καί άφες ήμίν τα οφειλήματα ήμών,

ως καί ήμείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ήμών'

καί μη εισενέγκης ήμάς εις αγαμίαν,

αλλα ρύσαι ήμάς απο του αγάμητου.

Αμήν

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου .

Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό .

Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε : « Τι είναι το κρυφτό ;».

Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια την οποία δε την ενδιάφερε ποτέ τίποτα να παίξουν κι αυτοί .

Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν :

Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν , η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και ο Άνανδρος δεν ήθελε να ρισκάρει.

« Ένα , δύο , τρία» άρχισε να μετράει η Τρέλα .

Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά . Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε .

Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο οποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφάλωσε στο πιο ψηλό δέντρο .

Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της , οπότε το άφηνε ελεύθερο . Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα .

Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα, ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν .

Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού .

Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο .

Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί . Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες , ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί .



«....998, 999. 1000» μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει .



Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά .
Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία .
Ένιωσε τον « ρυθμό » του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο .

Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί .

Σιγά σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα .

Η Τρέλα έψαχνε παντού , πίσω από κάθε δένδρο , κάτω από κάθε πέτρα , σε κάθε κορφή βουνού , μα τίποτα .
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου . Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πλήγωσε τα μάτια .

Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει ,
Έκλαιγε , ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα .

Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει .